معماری سنتی خانه های ایرانی
با نگاهی به معماری سنتی ایرانی,نقش و جایگاه ویژه خانه به عنوان یک المان مهم در معماری آشکار می شود.
این عناصر که دارای روش و تکنیک های مختلف ساخت و اجرا می باشند.
دارای ویژگی های متفاوتی بر اساس اقلیم و فرهنگ هر منطقه هستند.
الگوهای به کار رفته در طراحی خانه های سنتی ایرانی تحت تاثیر عوامل مختلفی
از جمله اقلیم,فرهنگ و ... قرار دارد.
یکی از این عوامل فرهنگ فردی و اجتماعی افرادی است که قبلا در این خانه ها و اجتماعات اقامت داشته اند.
چیدمان فضایی و سلسله مراتب,معماری داخلی و استفاده از تزیینات متناسب
با فرهنگ و هویت ایرانیان,این خانه ها را از همتایان معاصر خود
که صرفا تا حد پناهگاه محدود شده اند متمایز می کند.
عناصر تزیینی متنوعی از قبیل آجر کاری,گچ کاری,کاشی کاری و آینه کاری
فقظ چند نمونه از آن است که اغلب در خانه های سنتی ایرانی مشاهده می شود.
ویژگی های بنیادی معماری ایرانی در گذشته:
1_ طرح های همگن و یکسان
2_ برونگرایی
3_ مینیمالیسم
4_ به کارگیری انسان شناسی و معرفت شناسی در آثار
5_ استفاده از تقارن و عدم تقارن
همچنین نور طبیعی به عنوان عامل کلیدی در تمایز میان طرح ها در معماری سنتی
ایرانی مورد استفاده قرار گرفته است.
نتیجه گیری:
در خانه های سنتی ایرانی از رنگ ها صرفا برای تزیین استفاده نمی شود.
بلکه از عناصر دیگری نیز به جای رنگ استفاده می شود.
تا محیط رنگارنگ شود و استفاده از آینه های شکسته رنگ محیط را به فضاهای داخلی منعکس می کند.
نور با تاثیرات مختلف بر فضای روانی و اجتماعی یک فرد در زندگی او تاثیر می گذارد.
